De Groen-fractie in de Antwerpse provincieraad maakt zich grote zorgen over het bestuursakkoord van N-VA en CD&V. “De nieuwe deputatie wacht niet op de verkiezingen van 26 mei 2019 om de provincies verder uit te hollen en biedt zelf geen alternatief”, zegt fractieleider Diederik Vandendriessche. “Verschillende instellingen gaan nu al uitbesteed worden aan externe partners. De werking van een gerenommeerde instelling zoals het Provinciaal Veiligheidsinstituut komt daardoor in het gedrang.”

De provincies zijn sinds kort enkel nog verantwoordelijk voor de zogenaamde grondgebonden bevoegdheden. Toch wordt er in dit akkoord nog behoorlijk sterk ingezet op een persoonsgebonden bevoegdheid bij uitstek, meer bepaald onderwijs, althans op wat in het bestuursakkoord het ‘leerplichtonderwijs’ genoemd wordt. “Sterk inzetten is nog een understatement”, aldus Vandendriessche. “Wat een bemoeizucht van de deputatie: schoolbeleid én personeelsbeleid moeten voortaan aan de deputatie worden voorgelegd. De autonomie van de scholen komt zwaar onder druk te staan.”

In het leerplichtonderwijs blijft het hoofddoekenverbod behouden, ondanks het feit dat de Raad van State al eerder geoordeeld heeft dat een dergelijk verbod ongrondwettelijk is. Een grotere dualisering van onze samenleving is het gevolg, met ernstige socio-economische gevolgen, zoals een toenemende armoede bij bepaalde kansengroepen.

De activiteiten binnen het niet-leerplichtonderwijs moeten dan weer worden afgebouwd. De provincie zou daarin niet langer een ‘unique selling point’ innemen. En dus moeten er bijvoorbeeld voor het Provinciaal Veiligheidsinstituut (PVI) partners gezocht worden om de werking over te nemen. Dat is een regelrechte kaakslag. Het is bijvoorbeeld voor de hele havengemeenschap een belangrijk referentiepunt als het op de vorming van preventie- en milieuadviseurs aankomt. Vandendriessche: “Het PVI lanceert regelmatig ook belangrijke maatschappelijke campagnes, zoals over de noodzaak van rookmelders of het dragen van oortjes op festivals. Sommige opleidingen bestaan misschien dubbel, maar de zonet genoemde expertise, die veel breder gaat, zal volledig verloren gaan. Dit is werkelijk zeer verontrustend.”

Plopsa

Het blijft bovendien niet bij het PVI. Ook Inovant, dat opleidingen aanbiedt aan gemeentebesturen, en het Suske en Wiske-Kindermuseum in Kalmthout moeten eraan geloven. “Als Vlaanderen of de lokale overheden, zoals in dit geval de gemeente Kalmthout, de provinciale instellingen niet willen overnemen, zet de deputatie ze gewoon in de etalage”, aldus Vandendriessche. “De uitbating zou in de toekomst niet langer een taak van de provincie zijn. Daarvoor kijkt men naar de privésector. Gaat men van het Suske en Wiske Museum een soort Plopsa in Kalmthout maken?”

Noord-zuidwerking quasi opgedoekt en geen ambitie inzake klimaat

Maar echt hemeltergend wordt het nieuwe bestuursakkoord pas als het gaat over (het gebrek aan) klimaatdoelstellingen en de noord-zuidwerking. De Groen-fractie betreurt dat klimaat nog te weinig aan bod komt in het nieuwe bestuursakkoord. Het wordt niet vermeld in de prioriteitenlijst en bovendien wordt de ambitie om ‘in huis’ een werking rond klimaat en energie op te zetten, verschoven naar het zuiden, waar de provincie projecten rond bebossing wil ondersteunen.

“Voor Groen mag de ambitie hoger”, stelt provincieraadslid Ilse van Dienderen. “Op 2 december, de dag voor de installatievergadering, zagen we een indrukwekkend aantal mensen naar Brussel trekken om de urgentie rond klimaat te onderstrepen. Het provinciebestuur mag niet achterblijven. De urgentie is te groot: the time is now. Om onze provincie klimaatrobuust te maken is het dringend nodig een dwingende betonstop in te voeren via het Provinciaal Ruimtelijk Beleidsplan.”

Wat de noord-zuidwerking betreft wordt een apart ontwikkelingsbeleid stopgezet. Het departement Financiën wordt ogenschijnlijk verantwoordelijk voor ontwikkelingssamenwerking want het is vanuit dat departement dat er vier – en niet meer dan vier – ngo’s gesubsidieerd zullen worden op basis van de 0,7 %-regel. “Er is dringend een ernstig debat nodig over de rol van de provinciale ontwikkelingssamenwerking. Ieder bestuursniveau heeft immers een verantwoordelijkheid ten aanzien van het zuiden. Solidariteit overlaten aan rekenaars is een brug te ver”, zo besluit Vandendriessche.

“De provincie is als een oude zieke boom onder het toezicht van de Vlaamse bosbeheerder in Brussel. Die lijkt maar één oplossing te zien en dat is liquideren. Maar hier in dit huis wordt er zelfs niet op de bosbeheerder gewacht om de tak af te zagen waar men zelf op zit. Welk gemeentebestuur is daarbij gebaat? Welke burgers of ondernemingen winnen hierbij? De streekmotor begint te sputteren, zoveel is duidelijk.”